Nie słuchajcie już więcej moimi uszami, lecz posłużcie się własnymi. Poszukujcie, stosując jako kryterium własne doświadczenia słuchowe. Nie odwołujcie się już do reguł, które wcześniej wam podałem. Starajcie się samym sobie i mnie wytłumaczyć, co was tak porusza w potoku dźwięków ze sobą wzajemnie połączonych. A gdy raz to uczynicie, znajdując własne wyjaśnienia, szukajcie nowych połączeń i nowych form, w których zastosujecie ten sam sposób wnikania w muzykę.
A wtedy to ja zacznę słuchać uszami moich uczniów, dopełnię przez nich dokonywaną analizę moimi własnymi odczuciami i przemyśleniami. Stanę się tym, który będzie prowadził ich, w ich własnych, instynktownych, naturalnych poszukiwaniach i odczuciach. Inni zaś będą czerpać z naszych wspólnych doświadczeń.
(…) W takim właśnie nauczaniu tkwi źródło czystej radości, będącej świadectwem intymnego związku Mistrz – Uczeń.
Emil Jaques-Dalcroze
(tłumaczenie: Magdalena Bogdan)