Warsztaty RUCH W TEATRZE
30 STYCZNIA – 1 LUTEGO 2015 r.

Posted on by admin

Program:
Tematem warsztatów jest zagadnienie pracy ruchowej aktora w teatrze dramatycznym, aktora teatru ruchu i teatru tańca. Podstawą do pracy będzie wyjście od cielesności, potencjalnych możliwości ruchowych i ekspresyjnych ciała. Praca warsztatowa skierowana będzie na rozwinięcie i wykorzystanie ruchu świadomego i nieświadomego w dalszej pracy twórczej. Program zajęć obejmie również zagadnienia przestrzeni teatralnej: słabe i mocne punkty sceny, wzajemne ustawienie (relacje) aktorów i oddziaływanie na siebie nawzajem i przez to na widza, kierunki ruchu w przestrzeni i wynikające z tego konsekwencje wyrazu scenicznego i ekspresji. Podczas pracy warsztatowej użyty zostanie również głos jako werbalny i pozawerbalny sposób komunikacji a także rola muzyki w przekazie scenicznym; podstawowym medium komunikacji będzie jednak ciało aktora.
Podczas warsztatu przewidziany jest również pokaz video z różnymi przykładami realizacji teatralnych.

Prowadząca:
Marta Zawadzka

Miejsce:
Wojewódzki Ośrodek Animacji Kultury w Toruniu, ul. Szpitalna 8.

Harmonogram zajęć warsztatowych:
piątek (30.01) – godz. 1700-2000
sobota (31.01) – godz. 1000-1300 i 1430-1630
niedziela (1.02) – godz. 1000-1400

Cena: 150 zł 

Zgłoszenia: 
Alicja Usowicz: alicja.usowicz@woak.torun.pl; tel. 56 65 22 755

Szczegóły:
http://woak.torun.pl/index.php?aid=141709580254772a7ae8294

ŚWIĘTO TAŃCA

Posted on by admin

(…) Idealny widz nie przychodzi do teatru po to, aby mieć dostęp do treści teatralnej, ale raczej po to, by niespodziewanie natrafić na zaskakujące myśli, by postawić pod znakiem zapytania swoje stereotypowe poglądy i sposoby myślenia: nie szuka potwierdzenia swoich przekonań, nie chce, aby jego wyobrażenia na temat teatru, życia i świata zostały potwierdzone, ale przeciwnie, by zostały zakwestionowane. Teraz, gdy teatr jest jedynym i ostatnim miejscem, w którym spotykamy się „na żywo”, jak kościół dla naszych przodków, nie powinien być on miejscem, w którym się leczy. Widz nie przychodzi do teatru po to, by ktoś go uleczył, ale po to, by ktoś rzucił mu wyzwanie: za pośrednictwem propozycji, pytań i hipotez. Widz nie oczekuje, że damy mu odpowiedzi, potwierdzenia czy też opinie na różne tematy, ale raczej chce być konfrontowany z obszarami granicznymi, wciąż niezdefiniowanymi, zmiennymi, dziwacznymi i nieprzejrzystymi. Nie chce dostawać gotowych wniosków i wskazówek, ale oczekuje, by pokazać mu pole (…).

Jan Ritsema, Improwizacja jako performans, tłum. Katarzyna Pastuszak, [w:] Świadomość ruchu. Teksty o tańcu współczesnym, red. Jadwiga Majewska, Kraków 2013, s. 287.

Czytaj dalej →

Opera in vivo

Posted on by admin

Opera in vivo (operacja na żywym organizmie)

Choreografia: Karolina Garbacik
Muzyka, scenografia: Adrian Jakuć-Łukaszewicz
Wykonanie: Marta Zawadzka, Adam Bartoszewicz, Tomasz Graczyk

Produkcja: DanceOFFnia SDK we współpracy z Podlaskim Stowarzyszeniem Tańca
Premiera: 6 kwietnia 2013 r., Białystok
Spojrzenie na ciało w sytuacji niezwyczajnej: laboratoryjne obserwowania reakcji ciała na rzeczywistość, na sposób zachowania w relacji wobec innego, przestrzeni, czasu i samego siebie. Jestem ciałem, czy mam ciało? – w tle podczas procesu choreograficznego pobrzmiewało pytanie znanego fenomenologa. Trójka postaci bada zakres możliwości swojego ciała oraz własne emocje, odnoszące się do niego.

Operacja:
zabieg chirurgiczny polegający na przecięciu skóry i dotarciu do chorego narządu w celu przywrócenia mu prawidłowych czynności lub jego usunięcia
Żywy:
1. taki, który żyje
2. pełen energii
3. o kolorze: jaskrawy lub wyraźny
4. o odczuciach i wspomnieniach: wyraźny i intensywny
5. o czyichś reakcjach: autentyczny i spontaniczny